Obłok Niewiedzy

Napisany w drugiej połowie XIV wieku w Anglii, Obłok niewiedzy jest jednym z najwspanialszych arcydzieł chrześcijańskiej literatury mistycznej. Ten przewodnik czternastowiecznego mnicha, prowadzącego swojego ucznia ku pełni zjednoczenia mistycznego z Bogiem, zachwyca głębią osobistego doświadczenia duchowego oraz doskonałą znajomością ludzkiej psychiki. Ujmuje prawdziwie brytyjskim poczuciem humoru. Mimo że i mistrza, i jego ucznia dzieli od nas sześć stuleci, ta niewielka książeczka zadziwia trafną analizą raf i mielizn, które czekają na każdego, kto wyruszy w tę drogę. Jednocześnie zachowuje bliską czytelnikowi XXI wieku powściągliwość, a nawet ironiczny dystans w opisie "mistycznych doznań", które nie tylko nie prowadzą do Boga, ale stanowią przeszkodę na drodze prawdziwej kontemplacji.

Książka instruuje duchowych  adeptów, aby poszukiwali osobistego kontaktu z Bogiem, ale nie poprzez wiedzę i intelekt (aspekty ludzkiego umysłu), lecz dzięki intensywnej kontemplacji, motywowanej miłością i pozbawionej wszelkich myśli. Uzyskuje się to poprzez umieszczenie wszystkich swoich myśli i pragnień w "obłoku zapomnienia",  tym samym natrafiając na Boski obłok niewiedzy z "z tęsknotą miłości" od serca. Ta forma kontemplacji nie jest kierowana przez intelekt, lecz wymaga duchowego zjednoczenia z Bogiem poprzez serce.